Sportclub Irene in de Media
Dagblad de Limburger 12 mei 2023
In de rubriek ‘Aan het woord’ wordt wekelijks iemand uit het amateurvoetbal geportretteerd. Vandaag: Jur Verstegen (20), doelman van Sportclub Irene.
Profvoetballer, piloot, politieagent en tegenwoordig zeker ook Formule 1-coureur worden. Daar dromen veel kinderen van. Jur Verstegen droomde echter niet van een bestaan als politieagent, zoals zijn vader in het verleden was, en ook had hij niet de vurige wens om profvoetballer te worden. „Nee, vanaf groep 7 zeg ik al dat ik architect wil worden.”
Het heeft de doelman van Sportclub Irene nooit losgelaten. „De ontwerpfase, het maken van bouwtekeningen vind ik heel interessant en boeiend. Momenteel studeer ik in Heerlen en volg ik de hbo-opleiding Built Environment. Simpel gezegd gaat het om het ontwerpen van wijken. Binnen deze studie richt ik mij op bouwkunde.”
Als Verstegen deze opleiding heeft afgerond, wil hij zich specifiek toeleggen op architectuur. „Dat kan door een universitaire opleiding te gaan volgen of bij een architectenbureau te gaan werken en daarnaast nog cursussen te volgen. Dat heeft een ver familielid van mij gedaan. Hij is tegenwoordig architect. We gaan het wel zien, ik moet eerst maar eens mijn diploma halen”, zegt de twintigjarige Tegelenaar lachend.
Mooiste moment
Voetballen is vooral een hobby. Verstegen maakte op achttienjarige leeftijd bewust de keuze om de jeugdopleiding van VVV te verlaten, zodat hij zich volledig op zijn studie kon gaan richten. „Ik heb wel echt een leuke tijd gehad bij VVV. Op mijn veertiende ben ik van Irene naar VVV gegaan. In die periode speelde ik samen met Thijme Verheijen en later ook met Joep Kluskens en Levi Smans, jongens die nu in het eerste elftal voetballen.”
Het mooiste moment beleefde Verstegen naar eigen zeggen niet onder de lat, maar vanaf de zijlijn. „Ik was zestien jaar en mocht bij de Onder -19 (tegenwoordig Onder -18, red.) op de bank zitten tijdens de halve finalewedstrijd in het bekertoernooi. We speelden thuis tegen PSV. Jongens als Evert Linthorst, Simon Janssen en Sem Steijn deden mee. We wonnen met 3-1. Na afloop was het groot feest in de kleedkamer.”
Na zijn vertrek uit Venlo ging Verstegen verder bij EVV. „Ik wilde op een hoger amateurniveau blijven acteren. In de Onder 19 van EVV speelde ik met veel jongens die eerder bij een BVO voetbalden. Leuk, maar we waren allemaal buitenstaanders. Na afloop van de training ging iedereen meteen naar huis. Ik ging steeds met de trein op en neer. Niet ideaal.”
Gezelligheid
Verstegen zocht het vorig jaar zomer dichter bij huis en ging meetrainen bij Venlosche Boys en Irene. Uiteindelijk viel de keuze op de club waar hij ooit als klein kind begon. „Bij Irene ken ik bijna iedereen. Gezelligheid is voor mij ontzettend belangrijk.”
Toch wil hij nog altijd het beste uit zichzelf halen. „Ik ben niet bepaald fit aan het seizoen begonnen. De trainer heeft me daar mee geconfronteerd. Dat heeft eraan bijgedragen dat ik hard ben gaan werken.”
Verstegen is sinds enkele weken eerste keus in de ploeg van hoofdtrainer Eric Caasenbrood. „Het gaat lekker. Ik heb vorige week zondag voor het eerst de nul gehouden. We wonnen met 2-0. Dat is het lekkerst voor een keeper.” Een leuke bijkomstigheid, maar ook niet meer dan dat, want het absolute doel ligt toch echt buiten het voetbal: architect worden.
Door Qasim Hakim