Seizoensverslag voorjaars-competitie 2022 Sportclub Irene MO 17-1
Nadat eindelijk de Coronamaatregelen enigszins waren versoepeld konden we gelukkig weer gaan voetballen. In eerste instantie was het zonder publiek maar dat mocht voor ons meidenteam de pret niet drukken. Helaas had Yasemin besloten om te stoppen en onze vaste keepster Joyce besloot na 4 wedstrijden eveneens te stoppen waardoor Lotte, onze reservekeepster, de vaste doelvrouw van ons team werd.
Nadat we in de najaarscompetitie als 3e waren geëindigd was het doel van hoofdtrainer Norbert om komende competitiehelft toch als 1e te eindigen; Kwaliteit is er voldoende maar we spelen toch met momenten te wisselvallig. Er was dus genoeg werk aan de winkel en trainer en leiders gingen dus in overleg hoe we dit het beste konden vormgeven. Omdat Rob, Ger en René vanwege studie en werk minder aanwezig konden zijn werd Mark assistent trainer. De hoofdtaak was dus het creëren van een steady team en inzetten op het kampioenschap maar mocht dit om wat voor rede niet lukken dan zeker de prestatie van de voorbije competitiehelft minimaal te evenaren; een uitdaging dus want de tegenstanders, op een paar teams na, zijn toch niet de allergemakkelijkste. Twee weken voor de start van de competitie werd er al begonnen met trainen en als eerste moest er worden gewerkt aan de conditie, en hier werd dan ook nadrukkelijk de aandacht op gevestigd. Zeker geen leuke trainingen maar wil je uiteindelijk het verschil maken met de tegenstander dan is dit wel van essentieel belang. Aldus geschiedde en onder hevig gemopper van de meiden waren ze er evengoed keer op keer met de trainingen. Ikzelf denk dan ook dat dit de kracht is van het hele team waarvan de meeste toch al 6 jaar met elkaar voetballen.
Omdat er vanwege Corona geen bekerwedstrijden meer werden gespeeld begonnen we op 5 februari met onze eerste competitietegenstander Roggel. Een lastige maar ook enigszins redelijke tegenstander. Het schetste dan ook onze verbazing dat we na een kwartier al op achterstand werden gezet maar na twee minuten alweer op gelijke hoogte stonden. Niet bij de pakken neerzitten maar knokken voor wat je waard bent en met een 3-1 ruststand gingen we toch met vertrouwen de 2e helft in. De uiteindelijke uitslag was 4-2 in ons voordeel maar er was toch nog wel wat werk aan de winkel
De eerstvolgende uitwedstrijd was tegen Oda. Ondanks een 0-5 overwinning mochten we redelijk tevreden zijn. Het veld was niet bijster goed en we voetbalden teveel op een kluitje. Aandacht gaat dan ook zeker uit na een meer breed spel wat zeker aandacht verdiend tijdens de trainingen.
Nadat we na twee wedstrijden met nog vier andere tegenstanders een gedeelde 1e plaats bezetten hadden we nu statistisch gezien een minder moeilijke tegenstander namelijk Budel MO 17-1. Met een redelijke snelle openingsscore door een penalty al na zes minuten was het lekker en relax voetballen. Met een overtuigende 9-0 overwinning wisten we onze koppositie te verstevigen en konden we als team kort voor de Vastelaovend het relaxter aanpakken met de training. De eerstvolgende wedstrijd zou pas weer op 12 maart zijn tegen RKSVN. Een overigens niet te onderschatten tegenstander daar deze ook al enkele jaren samen met elkaar voetballen en in positieve zin ook vooruitgang boeken.
Op 17 maart reisden we dan af naar het Ezeleriëk in Sevenum. Ook altijd een lastige tegenstander maar altijd net als vorige teams een aangename sfeer. Een overtuigende overwinning met 0-7 verstevigde onze koppositie maar onze volgende tegenstander Sittard, gespeeld op Bakenbos, was er toch wel een waar we met spanning naar uitkeken. De nummer twee van de ranglijst met evenveel wedstrijdpunten maar een minder positief doelsaldo kon er zomaar voor zorgen dat we van de troon werden gestoten en dat was zeker niet de bedoeling.
Onze meiden waren er zich van bewust dat we tegen Sittard moesten winnen wilden we op de troon blijven zitten. De gezonde spanning was om te snijden maar door een erg goed onderling samenspel werd het zeker een verrassende overwinning; 10-0. De spoeling aan de top werd steeds dunner.
Met nog vier wedstrijden te gaan en drie titelkandidaten was het spannend, heel erg spannend. Algoritmen deden hun werk en vol spanning werd er iedere zaterdag weer gekeken hoe de overige teams hadden gepresteerd.
De spanning werd dermate hoog dat bij de wedstrijd tegen Arcen een speelster de eigen tenues was vergeten en we ons afvroegen “ en nu “. Gelukkig had Arcen voor ons tenues in bruikleen en konden we toch de wedstrijd spelen. Een moeizame overwinning met pas op het einde van de 2e helft een 0-2 in ons voordeel. Met nog drie wedstrijden te gaan tegen RKSVO, FCV en MBC in het verschiet hadden wij toch de beste papieren om het kampioenschap te mogen vieren.
Tot onze grote teleurstelling werd de aankomende wedstrijd thuis tegen RKSVO door genoemde tegenstander tot 2x toe verplaatst waardoor we deze nu als laatste wedstrijd hadden. Met nog twee minder lastige tegenstanders gingen we ervan uit dat we kampioen zouden worden en de voorbereidingen werden dan min of meer toch al getroffen. Champagne werd gekocht en de opdracht tot het maken van een kampioensbanner werd al verstuurd waarvoor onze dank aan Fred Keijsers voor het maken van deze geweldig mooie banner.
Met een uiterst moeizame zege van 0-7 (ruststand 0-2) tegen FCV en een zeer matig gespeelde wedstrijd wisten we zeker dat we op 28 mei voor de 6e keer kampioen zouden worden. Tellen we hier nog bij op dat we ook nog eens de KNVB beker hebben gewonnen kunnen we geruststellen dat we het meest succesvolle team van Sportclub Irene zijn. Doordat MBC op het laatste moment zich terugtrok moesten RKSVO en Sportclub Irene beiden nog één wedstrijd spelen en wel tegen elkaar. Met een doelsaldo van +44 voor Sportclub Irene en een +11 voor RKSVO waren de kaarten dus al geschud. Al met al wederom een prestatie om trots op te zijn.
Zaterdag 28 mei 2022 – kampioenswedstrijd Sportclub Irene MO 17-1 – RKSVO MO 17-1 ( 5-1 )
Vandaag spelen we voor de 3e keer tegen RKSVO uit Ospel. Gezien de statistieken 2x winst (1-3 en 1-2) evengoed een vrij lastige tegenstander. Fysiek is RKSVO erg sterk maar die weinig weet te scoren (+11), in tegenstelling tot ons eigen team (+44). Kampioen zullen we vandaag zeker wel worden maar we willen evengoed winnen. Trainers en leiders waren ruim van te voren aanwezig om één en ander door te spreken en om 11:30 kwamen de eerste meiden, met spanning op hun gezicht, het sportpark op. Laten we het maar gezonde spanning noemen en dat is goed.
Na een gedegen warming-up werd in de kleedkamer de tacktiek besproken en de opstelling bekend gemaakt. Vijf minuten later dan gepland, werd het fluitsignaal gegeven en gingen we meteen aan de slag. De vele toeschouwers van zowel Sportclub Irene als RKSVO moesten op een mooie wedstrijd worden getrakteerd en al na drie minuten kwamen we voor het doel van de tegenstander. Jolie schoot de bal recht op de keepster maar deze werd geblokt en wat restte was een corner. RKSVO liet zich hierdoor echter niet uit het veld slaan en ging meteen in de tegenaanval. Duels werden pittig wat een ware streling voor het oog was. Hier stonden twee teams tegenover elkaar die duidelijk wilde winnen. RKSVO wilde revanche op de eerder twee verloren wedstrijden en wij wilden natuurlijk ongeslagen kampioen worden. Bovendien een kampioensfeestje vieren is toch leuker als je wint. Echter na ruim een kwartier voetballen was het dan toch RKSVO die de score opende ondanks onze sterk spelende verdediging. De poppetjes werden weer op de juiste plaats gezet gingen we op jacht na de gelijkmaker. Vijf minuten later was het Cloë die na een zinderend duel op he middenveld de diepte werd ingestuurd en de gelijkmaker scoorde ( 1-1 ). Doel was nu om rust te bewaren en op zijn minst de rust in te gaan met deze stand. Met nog 20 minuten te spelen en kleine kansjes die we creëerden gingen we uiteindelijk dan ook de rust in.
Nadat de meiden tijdens de rust werden bijgepraat wat goed ging en anders kon begonnen we aan de 2e helft. Een foutje van de keepster leidde al na twee minuten door een schot van Jolie tot de 2-1 en na weer 2 minuten was het wederom Cloë die de stand op 3-1 zette.Spelers die werden gewisseld werden onder luid applaus bedankt door het publiek van de zittribune en dat hoort natuurlijk ook bij voetbal. Het spel werd na de 3-1 door RKSVO pittiger gespeeld maar door de rust die wij bewaarden bleven wij heer en meester op het veld. Een directe vrije trap in de 55e minuut werd door Mijke onhoudbaar in de rechter bovenhoek geschoten en daarmee was de winst een voldongen feit. Een snel genomen vrije trap vijf minuten voor tijd door Marieke, die op aangeven van Norbert, Diewertje de diepte instuurde was goed voor de 5-1 wat tevens de eindstand was.
Onder luid applaus en jubelende supporters werden de flessen champagne opengetrokken en kon er worden gefeest. 6x kampioen worden met een grotendeels hetzelfde team is een prestatie waar iedereen trots op mag zijn en daarbij zeker ook niet te vergeten het winnen van de KNVB beker toen we nog MO 13-1 waren. Rest mij Roel te bedanken voor het goed leidde van de wedstrijd. Ook het kader en de supporters wil ik bedanken die de meiden altijd hebben gesteund. Met een frisse blik kijken we vooruit naar het volgende seizoen en hoop ik jullie allemaal het volgende seizoen weer te mogen zien. Blijf gezond allemaal.
Met sportieve groeten,
L.M.T
Klik HIER voor de foto’s van de kampioenswedstrijd tegen RKSVO.