Sportclub Irene in de Media
Dagblad de Limburger/ Via Venlo 20 juli 2022
Imo Selen was graag gestopt met een promotie voor ‘zijn’ Sportclub Irene naar de tweede klasse. Dat zat er niet in. Het deed even pijn, maar de gewezen middenvelder staat er niet te lang bij stil. ,,Er zijn belangrijkere zaken in het leven.’’
Imo Selen is pas 29 jaar oud, maar hij vindt het na negen jaar in het eerste elftal van Irene te hebben gespeeld welletjes geweest. ,,Mijn vriendin Karlijn en ik verwachten in oktober onze zoon. Daarnaast zijn we al langere tijd bezig met een grote verbouwing van ons nieuwe huis. Het voetballen op zondag voelt steeds meer als een verplichting’’, stelt Selen die nog heel even twijfelde, maar toch de knoop doorhakte om te stoppen.
Hij had natuurlijk het liefst afscheid genomen met promotie naar de tweede klasse. Het zag er in de beginfase van het seizoen naar uit dat Irene de absolute titelkandidaat was. Wie kon het team van Selen stoppen? Een verwoestende blessuregolf. Irene zag vervolgens MVC’19 voorbijgaan en weglopen. ,,MVC was op een gegeven moment niet meer te achterhalen. Ik had een iets te grote mond door te zeggen dat wij de beste waren’’, lacht Selen. ,,Dat heeft in de krant gestaan en mijn collega Frank Peeters, die bij Baarlo speelt, heeft dat artikel op het werk opgehangen.’’
Er was een herkansing in de nacompetitie op promotie. Irene werd daarin echter uitgeschakeld door KVC Oranje. ,,Dat deed even pijn, maar er zijn belangrijkere zaken in het leven.’’ Zoals de geboorte van zijn zoon. ,,In het weekend wil ik tijd hebben voor mijn gezin. Ik heb ook nog eens een drukke baan en we zijn dus nog bezig met de verbouwing. Ik blijf wel in het derde elftal van Irene voetballen met vrienden, verder niks meer. Bij het eerste train je twee keer per week en ben je de hele zondag kwijt voor een wedstrijd.’’
Ondanks de misgelopen promotie denkt Imo Selen met veel plezier terug aan de afgelopen negen jaar ,,Ik ben met Irene al een keer kampioen geworden in de derde klasse. Dat had ik dus al meegemaakt.’’ Dat is nog eens relativeren.
Door Qasim Hakim