Imo Selen begon op zevenjarige leeftijd met voetballen in de F6 van Sportclub Irene aan de Watertoren. Zijn vader was toen zijn trainer. Maar al gauw werd zijn talent ontdekt en dus voetbalde Imo verder in de jeugd achtereenvolgens in de F1, E1, D1, C1, B1 en A1. Daarna volgde de stap naar de senioren. Imo: “De stap van de A1 naar het eerste is groot, vooral op fysiek vlak. Daarom was het goed dat ik vanuit de jeugd bij het tweede terecht kwam. Daar heb ik me kunnen ontwikkelen. Toen was de stap naar het eerste niet meer zo groot”.
Imo is inmiddels 29 jaar oud en heeft een vriendin die zwanger is. Over een paar weken verwacht het stel hun eerste kindje, een jongen. Het spreekt voor zich dat die over een paar jaar gaat voetballen en dan het tricolores-shirt zal dragen. Imo zou het leuk vinden dan jeugdtrainer te zijn van het team van zijn zoontje. Maar Imo heeft nu besloten te stoppen met voetballen in het eerste. Hij zegt hierover: “Na de geboorte van ons kindje, worden weekends heel waardevol voor mijn gezinnetje. Voetballen in het eerste is leuk, maar als je één van de twee weekenddagen van huis bent, mis je veel van die kleine. Ook ben ik dan nog twee avonden per week van huis om te trainen. Dat is gewoon teveel.” De huidige trainer Eric Caasenbrood heeft nog geprobeerd Imo om te praten, maar dat is niet gelukt. Mocht Imo zich bedenken dan is hij van harte welkom bij de selectie van het eerste. Imo stopt niet helemaal met voetballen. Hij speelt nu in he derde wat hem veel minder tijd kost. Mocht het eerste bij de één of andere wedstrijd in nood zitten kan de trainer overigens altijd bij Imo aankloppen. Dan zal hij SC Irene 1 graag uithelpen……
Imo heeft bij het eerste van Irene mooie tijden beleefd en verschillende trainers gehad. Na enig nadenken kan hij de namen ophoesten: Eric Caasenbrood, Ferdie Heijmans en Theo van den Berg, Grad Xhofleer, Twan Hol, John Versleeuwen en Eric Verschuren. In het jaar van Ferdie en Theo werd Irene kampioen in de derde klasse. Dat was een team dat overliep van kwaliteit, maar volgens Imo hebben Ferdie en Theo ook een flink aandeel gehad in dat succes. Imo: “Zij hebben van ons toen een hecht team gemaakt. We gingen voor elkaar door het vuur. De sfeer in de selectie was geweldig. Dat kampioenschap is echt het hoogtepunt uit mijn tijd bij het eerste”. Helaas degradeerde Irene het jaar erna weer naar de derde klasse. De huidige trainer, Eric Caasenbrood, heeft Imo ook hoog zitten. Imo: “ik heb een klik met Eric. Hij is tactisch heel sterk en kan ook goed omgaan met een jonge groep die discipline nodig heeft”.
Imo heeft 9 jaar in SC Irene 1 gespeeld, altijd op het middenveld. De eerste jaren als verdedigende middenvelder. Dat beviel hem het beste en paste het beste bij hem omdat hij dan vaak aan de bal was. Eric Caasenbrood zette hem ook in als aanvallende middenvelder, een nummer 10. Maar daar was hij minder in balbezit en ging het meer om momenten. Natuurlijk gaat Imo het prestatieve voetbal wel missen. Hij gaat er vanuit dat het eerste het komende jaar mee gaat doen om het kampioenschap. Imo: “Er zijn een paar goede buitenspelers bijgekomen met veel kwaliteit en ook uit de A1, tegenwoordig O19, komt de nodige kwaliteit naar de selectie”. Imo gaat komend seizoen zeker kijken naar het eerste, met vriendin en kinderwagen.
Imo kan zich nog wel de nodige momenten herinneren uit de afgelopen jaren. Hij noemt daarbij de uitstapjes met de selectie met de bus naar Düsseldorf, het kampioensfeest in de kantine en de wedstrijd in de nacompetitie tegen Laar, het jaar voor het kampioenschap. Die wedstrijd verloor Irene, maar het vele publiek applaudisseerde voor het team waarna er een enorm feest losbarstte in de kantine ondanks het missen van de promotie.
Als speler van het eerste, moet je je op zaterdagavond inhouden en op tijd naar bed gaan. Of niet Imo? Enigszins lachend vertelt hij: “Ook ik ben wel eens doorgezakt in de stad en heb met een kater op het veld gestaan op zondagmiddag. Ook in het jaar van ons kampioenschap gingen we uit. De helft van het team stond op zaterdagnacht tot 4 uur in de kroeg. We lagen pas om half 5 in bed. Maar de dag erna presteerden we wel. Ferdi en Theo vonden dat niet erg. Het hoorde bij onze leeftijd. De spelers van het huidige eerste liggen ook niet op zaterdagavond om 22 uur in bed”.
Imo heeft bij Irene nog toekomstplannen. Hij wil in de toekomst wel weer jeugd trainen, zoals hij in het verleden ook gedaan heeft. Hij is 7 jaar jeugdtrainer geweest van de F1, E1, D1 en de C1. Die C1 speelde toen eerste divisie en trof tegenstanders als MVV, FC Dordrecht en Willem II. Dat leverde vaak dikke nederlagen op, maar toch heeft die C1 een leuk jaar gehad omdat ze in stadions van betaald voetbalorganisaties speelden. Een aantal spelers die toen door Imo getraind werden kwam hij later weer tegen als medespelers in de selectie: Sven Denessen, Luc Beurskens, Seif Ben Aicha en Amine Bachiri.
Imo vindt SC Irene een prachtige club waar hij zich altijd thuis heeft gevoeld. Hij loopt er al 22 jaar rond en heeft nooit overwogen om ergens anders te gaan voetballen. Tenslotte heeft hij nog een aantal tips voor het eerste om dit jaar de kampioenstitel binnen te slepen. Imo (lachend): “Ik raad de spelers aan om zaterdagnacht al om 3 uur naar huis te gaan vanuit de stad in plaats van later. Luister ook niet teveel naar Sierd met zijn grote mond en geniet van de tijd in het eerste”.
Voor de eerste competitiewedstrijd wedstrijd tegen Blerick op zondag 25 september neemt SC Irene 1 afscheid van Imo als speler van het eerste.