Sportclub Irene in de Media
Dagblad de Limburger 19 april 2022
De 8-jarige Sed uit Tegelen reageert bescheiden met het woord “leuk”, maar zijn gezicht straalt enkel blijschap als plots VVV-clubicoon Danny Post voor hem staat en hem overlaadt met cadeaus.
TEGELEN – Sed, jeugdvoetballer van Sportclub Irene (JO9-2) in Tegelen, verloor vorig jaar zomer zijn moeder. Om hem een hart onder de riem te steken, nam Irene contact op met FC Robinstijn, een organisatie die voetbalwensen van kinderen in vervulling laat gaan. „Daarbij gaat het om kinderen die zelf een moeilijke periode doormaken, bijvoorbeeld omdat ze kanker hebben”, zegt Pieter van Bussel, de man achter FC Robinstijn. „Maar ook om jongens en meisjes die aan de zijlijn staan, omdat hun broertje of zusje ziek is. „Want ook die kunnen een steuntje in de rug en een beetje aandacht goed gebruiken. Dat geldt ook voor de jonge Sed na het verlies van zijn moeder.”
Verrassing
Omdat Sed naast SC Irene, Ajax en FC Barcelona ook fan is van VVV in Venlo, schakelde Van Bussel Danny Post in om de achtjarige de verrassing van zijn leven te bezorgen. Post voetbalde achteneenhalf jaar bij de Venlose voetbalclub en speelde er ruim 250 wedstrijden. Een clubicoon dus. Onlangs maakte hij de overstap naar voetbalvereniging Almere City.
„Ik moest dit weekeinde in Venlo zijn voor een verjaardag”, zegt hij. „Dat voelt nog steeds als thuiskomen. Dus ik kon mijn bezoek aan Venlo mooi combineren met de verrassing voor Sed. Het mooie is, dat je deze kids met een klein gebaar erg blij kunt maken. Daar wil ik graag aan meewerken.”
Samen met Van Bussel trok Post tweede paasdag naar de velden van Irene waar Sed aan het trainen was met zijn jeugdteam. Daarbij was ook Koelie, de VVV-mascotte present. Tot blijdschap van de jeugdige voetballers trapte Danny Post een balletje mee. Daarna vertrokken ze naar Seds huis, waar hem een nog grotere verrassing wachtte.
Slaapkamer
Danny Post had namelijk samen met vrijwilligers van FC Robinstijn zijn hele slaapkamer verbouwd tot VVV- en Danny Post-tempel. Een poster van de voetballer aan de muur, een geel dekbed met VVV-logo en vaantjes van VVV aan het plafond. Sed glundert als hij het ziet. Van zijn idool kreeg hij bovendien nog enkele persoonlijk cadeaus: een paar gebruikte voetbalschoenen vol met modder, een gedragen voetbalshirt en een uitnodiging om als fan of the match de spelers van VVV te ontmoeten. „Al ben ik daar dan zelf niet meer bij”, zegt Post bijna spijtig. Sed kan zijn geluk niet op en telt alle cadeautjes die hij heeft gekregen. „Zestien”, zegt hij. „Oh nee, zeventien.” Hij wijst op het VVV-shirt dat hij inmiddels aan heeft gedaan. „Die was ik helemaal vergeten.”
Door Leon Janssen