Bodhi en Nèvayo schreeuwen Sportclub Irene 1 langs de kampioen

Bij de laatste thuiswedstrijd van het seizoen was het de eer  aan Bodhi Faassen en Nèvayo Tuasuun om speler van de week te zijn bij het eerste team van Sportclub Irene. Tegenstander was Merefeldia, een ploeg die zich vorige week nog gekroond had als (terechte) kampioen.

Zoals het hele seizoen al was het voorgerecht van een wedstrijd van het eerste de wedstrijd van het tweede team. Om 11 uur was de aftrap in hun wedstrijd tegen het tweede team van Panningen. En dat was een wedstrijd met hoge spanning, want de kans was aanwezig dat Sportclub Irene 2 nog kampioen zou kunnen worden. Voor het begin was alles duidelijk en simpel: op hetzelfde tijdstip trapte in Velden de tweede teams van IVO en sv Blerick af. Bij winst van de thuisclub of een gelijkspel was IVO kampioen, bij een overwinning van de mannen uit Blerick ging de titel mee de Maas over, mits Sportclub Irene met niet meer dan acht goals verschil zou winnen van Panningen.

Een aanvallend ingesteld Sportclub Irene 2 ging voortvarend van start, na vier minuten stond de 1-0 al op het scorebord. Na een assist van Mickey Gubbels was Nuri Kojil de doelpuntenmaker. Na een kwartier werd het 2-0 door een eigen doelpunt van één van de mannen uit Kepèl, een opstap naar meer? Net voor een half uur een tegenvaller, bij de eerste de beste aanval van Panningen werd het 2-1. Maar gelukkig bleef de drive er bij Sportclub Irene goed in, in de 36^e minuut scoorde Max Probst de 3-1 (assist Giovanni Romanesco), een minuut later zorgde Mickey Gubbels, uit een mooie dieptepass van Quinn Holten, voor de 4-1. Net voor rust werd het nog 5-1, Mickey Gubbels scoorde z’n tweede na voorbereidend werk van Nuri Kojil. Rust, verschil van vier doelpunten, de thuisclub zat in ieders geval op schema. Door een hotline met Velden was het bekend dat daar nog geen goal was gevallen.

De tweede helft was pas 12 minuten oud toen Mickey Gubbels z’n derde en vierde van de (inmiddels) middag al had gemaakt, beide na een assist van Max Probst. Daarna moest Mickey helaas geblesseerd uitvallen, maar z’n vervanger, Maike Felten, volgde het voorbeeld van z’n voorganger. Koud tien minuten in het veld had hij er al twee gemaakt. Toen Nuri Kojil tien minuten voor tijd de 10-1 maakte had Sportclub Irene hun taak volbracht, en was nu wachten op het resultaat uit Velden. Maar omdat daar niet gescoord werd is IVO de kampioen en eindigt Sportclub Irene op de tweede plaats. Wat rest is de nacompetitie voor promotie, maar na zo’n fantastische wedstrijd, met afstand de beste van het seizoen, ga je daar wel met een heerlijk gevoel aan beginnen.

Na de wedstrijd werd er afscheid genomen van Quinn Holten, die het Tegelse land gaat verlaten en helaas niet meer in de mogelijkheid is om bij Sportclub Irene te blijven voetballen.

Irene 2
Kyle Sanders; Andy Hendrikx, Quinn Holten, Luc Beurskens; Max Probst, Daan Kuik, Giovanni Romanesco (74.Sem Keijsers), Luca Orval (46.Jan van Rosmalen); Nuri Kojil, Mickey Gubbels (67.Maike Felten), Nick Engels (81.Julian Bossinga)
4 Nuri Kojil 1-0 (assist Mickey Gubbels)
15 ed 2-0
27 2-1
36 Max Probst 3-1 (assist Giovanni Romanesco)
37 Mickey Gubbels 4-1 (assist Quinn Holten)
43 Mickey Gubbels 5-1 (assist Nuri Kojil)
47 Mickey Gubbels 6-1 (assist Max Probst)
58 Mickey Gubbels 7-1 (assist Max Probst)
69 Maike Felten 8-1 (assist Nick Engels)
77 Maike Felten 9-1 (assist Sem Keijsers)
81 Nuri Kojil 10-1

Na dit lange verhaal was het de beurt aan de twee JO7-spelers van Sportclub Irene, de 6-jarige Bodhi en de 5-jarige Nèvayo. Zij sloten aan bij de selectie van het eerste en maakte alles vanaf minuut één mee. Samen de laatste tactische tips, samen warmlopen, samen de keeper inschieten en samen de aftrap doen. Om vervolgens samen in de dug-out plaats te nemen tussen de reservespelers. Tijdens het betreden van het veld maakte de spelers van Sportclub Irene een mooie erehaag voor de kampioenen uit Nederweert, daarna ging de thuisclub op zoek naar de punten want ook zij kunnen nog een plaatsje in de nacompetitie bemachtigen, al zijn ze dan wel afhankelijk van andere uitslagen. Nadat een aantal kansen niet goed uitgespeeld werden was het Sven Denessen die, net na het half uur, na voorbereidend werk van Martijn Samson, de 1-0 liet aantekenen. Iets eerder in de wedstrijd had Dylan Peperkamp nog een bal van de lijn gehaald.

De tweede helft begon prima voor de Tricolores. Na een vijftal minuten kreeg Sportclub Irene na een handsbal in de zestien een pingel die door Sierd Janssen werd benut. Toen Sam Vanmaris een kwartier voor tijd, uit een assist van Sierd Janssen, de 3-0 liet aantekenen was het beslist. Dat Merefeldia kort daarna nog de 3-1 maakte was voor de statistieken, de overwinning voor Sportclub Irene was binnen, Bodhi en Nèvayo kunnen hun eerste punten bij het eerste elftal al op hun CV schrijven.  Het was overigens pas de tweede nederlaag van Merefeldia dit seizoen.

Irene
Rik Wilms; Daan van den Ham, Jitse Janssen (Achraf Dakir), Dylan Peperkamp, Sten Jochijms (Nick Engels); Martijns Samson, Sam Houtermans, Sam Vanmaris, Jeffrey Bömers, Sierd Janssen (Andy Hendrikx), Sven Denessen (Pim Jochijms)
Sven Denessen 1-0
Sierd Janssen (pen.) 2-0
Sam Vanmaris 3-0
3-1

Als niet veel later de uitslagen van de andere wedstrijden binnen druppelen komt steeds meer het besef dat het een uiterst mooie overwinning was, Sportclub Irene gaat nu op kop in de derde periode! Met nog één wedstrijd te gaan hebben ze drie punten plus een veel beter doelsaldo voorsprong op de enig overgebleven concurrent, vv Spaubeek. De laatste wedstrijd wordt volgende week gespeeld op bezoek bij de nummer twee Budel. Een puntje is voldoende, een minimale nederlaag (en, voor de oudere lezers, geen Spanje-Malta tafereel bij Spaubeek) mag.

Uiteraard werden Bodhi en Nèvayo na afloop bedankt voor hun steun en kregen een gesigneerde bal en zakje snoep mee naar huis.

(klik op de foto’s om ze groter te bekijken)