Dat is precies wat hij zaterdag deed, toen ze misschien wel de belangrijkste wedstrijd uit haar voetbalcarrière tot nu toe speelde. Bijna letterlijk om de hoek van thuis, in Eindhoven met ruim 33.000 toeschouwers, nam Wolfsburg het in de finale van de Champions League op tegen FC Barcelona. Met in de basisopstelling dus Wilms en Dominique Janssen uit Horst.

Droom
Voor Janssen was het niet haar eerste finale. Twee jaar geleden speelde ze ‘m ook, toen tegen Olympique Lyon. „Haar kracht is dat ze alles aan de kant zet voor het voetbal”, zegt haar twee jaar oudere broer Jordi Janssen, zelf speler in het eerste team van Hegelsom. „Van Do was al snel duidelijk dat ze verrekes goed was. Ze speelde vaker mee met mijn team, ondanks haar leeftijd. Soms werd ik met haar vergeleken. Het was best een beetje pijnlijk om als jongen voorbijgestreefd te worden door je jongere zusje. Maar ik heb zoveel bewondering voor haar en respect voor haar doorzettingsvermogen. Ik zou het niet kunnen wat zij doet.”

Ook de tweeling Wilms voetbalde lang samen. Rik Wilms is keeper bij Irene in Tegelen en trainer in de jeugd van VVV. „Jaloers op haar ben ik nooit geweest, hooguit op alle faciliteiten die ze heeft in haar sport. De kleding, schoenen, het vervoer naar wedstrijden. Alles is geregeld. Wij krijgen lunch op de club, maar moeten gewoon met de auto, haha. We praten veel over voetbal: over tegenstanders, we blikken terug en vooruit, het gaat over pijntjes die ze heeft. Ik geef haar ook tips. Ze moet veel meer zelf op goal schieten. Ja, ik denk dat ik wel haar meest kritische kijker ben.”

Wilms zat – uiteraard – op de tribune. Vol trots. En hij zag daar hoe het team van zijn zusje voortvarend van start ging. Ondanks het beter voetballende Barcelona ging Wolfsburg een stuk effectiever met de kansen om en stond het Duitse team halverwege met 2-0 voor. „Ik zag een geconcentreerde Lynn. Ze genoot. Aan haar lichaamstaal kan ik precies aflezen hoe ze zich voelt, wanneer ze blij is met een gelukte actie. Hoe ze dan daarna heel even haar momentje pakt. Ik had het idee dat ze de buit konden binnenhalen.”

Rommelig
Na de rust sloeg dat gevoel al snel om. Barcelona maakte razendsnel gelijk en niet veel later viel ook nog eens de derde goal, die uiteindelijk de winnende bleek te zijn. Dat gebeurde in een rommelig moment waarbij Wilms de bal tegen een teamgenoot aanschoot. „Daar hebben mensen het dan over. Niemand kijkt meer naar hoe die andere tegengoals zijn gevallen. Ik heb het filmpje waarin het gebeurde meerdere keren bekeken. Vanuit het camerastandpunt ziet het er voor haar erg knullig uit, en misschien praat ik wel als broertje, maar Lynn was zeker niet in paniek. Ik zou precies hetzelfde hebben gedaan als de tegenstander je onder druk zet vlak voor je doel: de bal wegschieten. Barcelona heeft verdiend gewonnen, maar vanuit mijn hart baal ik voor mijn zusje.”

Nazorg
Jordi Janssen (29) zat zaterdag vanwege zijn vakantie niet in het stadion. Hij volgde de verrichtingen van zijn zusje Dominique deels op de radio, deels op tv. „Ik zag hoe ze baalde, haar gezicht en houding maakten wel duidelijk dat het niet liep zoals het moest gaan. Ze was boos en gefrustreerd. Na de wedstrijd heb ik haar een appje gestuurd. Zodat ze in ieder geval weet dat we aan haar denken en ons trots voelen en dat ze tevreden mag zijn. Vaak hebben we het er na een wedstrijd nog wel over hoe ze heeft gespeeld. Voetbal is onze gezamenlijke passie. Het is fijn om erover te praten en eerlijk te zijn. Dat is nu nog niet gebeurd.”

„Ik heb met Lynn maar heel kort inhoudelijk over de wedstrijd gesproken”, zegt Rik Wilms. „Daarna heb ik snel afleidende thema’s gezocht: haar vakantie, dingen die niks met voetbal te maken hebben. Ik wilde haar gelijk een beetje uit die chagrijnigheid trekken. Dat is gelukt. Het gevoel van trots en tevredenheid overheerst nu.”

Door: Marlous Flier